Italiaanse dirigent Michele Mariotti zet Forza del destino van Verdi gloedvol neer
Met haar smeekbede om vrede sluit stersopraan Eva-Maria Westbroek een muzikaal erg geslaagde Forza af. Michele Mariotti zet de eerste Forza uit zijn carrière gloedvol neer.
Er zit genoeg actualiteit in Verdi's La forza del destino om een enscenering op te baseren: bloedwraak, xenofobie, oorlog. Christof Loy, de Duitse regisseur die deze maand bij De Nationale Opera resideert, doet dat niet. Hij focust op de persoonlijke tragedie van Leonora, die verliefd is op Alvaro - een man uit het verre Incarijk Peru. Als die vreemdeling ook nog eens per ongeluk zijn pistool laat afgaan in de buurt van Leonora's vader en hem dodelijk raakt, stort het veilige gezin als een zandkasteel in elkaar.
Loy, tijdens de International Opera Awards uitgeroepen tot regisseur van het jaar, neemt niet het verhaal maar de muzikale vertaling van Giuseppe Verdi als leidraad. De oorlog waartegen de geschiedenis zich afspeelt, gaat vergezeld van feestklanken, en, bij Loy, van uitzinnige braspartijen, terwijl het binnen die ene familie aardeduister blijft.
Verrassend is Loys aandacht voor het verstrijken van tijd. Nog tijdens de ouverture spelen drie steeds groter wordende versies van kinderen steeds minder onschuldige spelletjes, alsof Loy een summier inzicht wil geven in de achtergrond waartegen het drama zich zal voltrekken. Verdi zelf doet dat nauwelijks. Hoe de familieverhoudingen liggen, laat hij in het midden. Loy zet aan het einde van de avond de broer, zijn zus en haar geliefde neer als grijsaards en benadrukt daarmee dat de opera het leven van een hele generatie omspant. Maledizione, de vloek die de stervende vader over zijn dochter heeft uitgeroepen, blijft tot het einde der tijden boven hun hoofden hangen.
Verrassend is Loys aandacht voor het verstrijken van tijd
De Italiaanse dirigent Michele Mariotti zet deze Forza, de eerste uit zijn carrière, gloedvol neer, geholpen door een uitstekend spelend Nederlands Philharmonisch Orkest. Ook het Koor van de Nationale Opera is in puike vorm.
Franco Vassallo geeft de wraakzuchtige Carlos een stem om van te houden, maar Roberto Aronica moet alle zeilen bijzetten om de held Alvaro recht te doen.
Roberta Alexander, 68 inmiddels, is nog topfit in haar kleine rol en ook de indrukwekkende Oekraïense bas Vitalij Kowaljow (Padre Guardiano), Alessandro Corbelli (Fra Melitone) en Veronica Simeoni (Preziosilla) zijn in vorm.
De rol van Leonora is berucht. Na een avond op energieslurpend hoog volume moet ze aan het slot die ene kwetsbare aria zingen waar iedereen naar uitziet: Pace, pace mio Dio - een smeekbede om vrede, al is het in de dood. Stersopraan Eva-Maria Westbroek hield haar publiek urenlang in spanning. Haar stem klonk onvast, alsof al haar grote rollen in een keer hun tol opeisten. Totdat ze, mooi beheerst, die ene slotaria zong en het publiek haar juichend kon bedanken.
La forza del destino
Opera
De Nationale Opera
Regie: Christof Loy.
Nederlands Philharmonisch Orkest o.l.v. Michele Mariotti